رزماری
اسانس بدست آمده از تقطیر گل‌های قسمت هوایی گیاه رزماری (Aetheroleum Rosmarini) با نام علمی Rosmarinus officinalis L . توزیع جغرافیایی بومی منطقه‌ی مدیترانه‌ای اروپا بوده و همچنین در سراسر دنیا کشت می‌شود.
توصیف ظاهری
پر شاخه , انبوه ، زیردرخچه‌های دائمی با قدی حدود 1 متر. برگ‌های چرمی حاشیه‌حاشیه با طول 2.5-5 سانتی‌متر، معطر، همیشه سبز،با چیدمان مخالف جهت، خطی و چرم مانند. شاخه‌های قدیمی آن قهوه‌ای رنگ. گل‌آذین آن میخی شکل و تشکیل شده از گل‌های آبی کمرنگ یا یاسی روشن با خال‌های بنفش با دو پرچم با فاصله‌ی زیاد از جام گل.
قسمت مفید گیاه: اسانس
شکل ظاهری: متحرک، بی‌رنگ تا مایع زرد کمرنگ.
بو: قابل تشخیص
استاندارد باقی‌مانده مواد سم‌پاشی: بیشترین میزان اندازه‌گیری شده از آلدرین و دیالدرین بیشتر از 0.05% میلی‌گرم درکیلوگرم نیست. برای دیگر مواد آفت کش باید به "گیاه شناسی اروپایی" و یا "راهنمای WHO" مراجعه کنید.
استفاده‌های پزشکی
بر اساس اطلاعات درمانی: هیچ استفاده‌‌ای ندارد
بر اساس فارموکویه و مدارک منتشر شده: به صورت دهانی برای مشکلات سوء هاضمه استفاده می‌شود و به صورت اعمال خارجی برای رماتیسم و اختلالات در گردش خون استفاده می‌شود. همچنین طی آزمایشی نشان داده شده است که ماده‌ی خام دارویی آن باعث افزایش یادگیری (cognition) می‌شود.
بر اساس طب سنتی: به عنوان داروی مسهل صفرا (زرداب کش cholagogue) ، گوارنده (digestant)، ادرار آور، قائدگی آور (emmenagogue)، ملین و نیروبخش. همچنین برای کنترل سر درد، اختلالات قاعدگی، اختلالات قاعدگی عصبی، خستگی، حافظه‌ی آسیب دیده، رگ‌به‌رگ شدگی و کبودی نیز استفاده می‌شود.
