قهوه

  قهوه

مشخصات:  قهوه (بُنّ) میوه‌ی گیاهی است از خانواده‌ی Rubiaceae درختچه‌ای است نسبتاً بلند به ارتفاع پنج تا هشت متر. برگ‌هایش همیشه سبز و ناخزان، براق، لیز و متقال است. گل های آن به رنگ سفید درخشان به طور گروهی و فشرده در کناره‌ی برگ‎ها ظاهر می‌شود. میوه‌ی آن تخم مرغی شکل و به انداره‌ی فندق کوچکی است که پوست نازک تر از پوست فندق به رنگ قرمز تیره دارد و در زمان رسیدن معمولاً محتوی دو عدد دانه‌ی قهوه است. دانه‌ها از یک طرف محدب و از طرف دیگر صاف می‌باشند و در امتداد طولی آن‌ها شیاری مانند گندم دیده می‌شود. این درخت بومی حبشه بوده و بیش تر در نواحی کوهستانی اماکن گرم زمین مانند آفریقا و بعضی کشورهای عربی و آمریکای جنوبی می‌روید.

طبیعت آن: سرد و خشک است.

ترکیب شیمیایی: مواد چرب - مواد ازته - موم - قند - آلکالوئید - کافئین - گزانتین - هایپوگزانتین - گوانین - تریگونلین

- کولین - نیاسین - آدنین - مرکاپتان - اسیدکوفالیک - سیتریک اسید.

در متون جدید در رابطه با خواص استفاده از قهوه این موارد را ذکر کرده اند:

حفاظت در برابر دیابت نوع 2، بیماری پارکینسون، بیماری کبد، سرطان کبد، و بهبود سلامت قلب.

تذکر: مداومت در خوردن آن ایجاد سردردهای مزمن می‌کند، در دستگاه گوارش ایجاد نفح می‌کند، بدن را آماده برای ابتلا به بیماری کابوس و مالیخولیا می‌سازد، ریه را خشک و خشن می‌کند، قدرت جنسی را کاهش می‌دهد؛ به خصوص برای افرادی که دارای طبیعت سرد و خشک هستند، برای اشخاصی که ناراحتی عصبی دارند مضر است.

منابع:

کتاب اسرار گیاهان دارویی جلد اول. احمد حاجی شریفی. انتشارات حافظ نوین. 1393

http://www.medicalnewstoday.com/