از مشکلات با ظرافت عبور کنید

1. همیشه تغییر را با برنامه ایجاد کنید. 

برای سفری که شروع می‌کنید نقشه داشته باشید. بلافاصله شروع به کار کردن وسوسه برانگیز است، به ویژه هنگامی که به شما الهام شده و می خواهید تغییری ایجاد کنید. بر اساس این نقشه تصمیم بگیرید، سپس یک مسیر با گام های کوچک را برنامه ریزی کنید که منجر به هدف نهایی شما شود.

 

2. با سرعت معقول راه خود را آغاز کنید.

تغییر سریع به ندرت جواب می‌دهد. تعداد بسیار کمی از ما می‌توانیم سرعت خود را ناگهان از صفر به صد برسانیم. در جهان ورزش، شما با اینکارخود را برای مصدومیت آماده می کنید؛ در دنیای رژیم غذایی، شما از خوردن شاخه های کرفس و کلم خام بیزار خواهید شد و سری به کیک شکلاتی هم خواهید زد. بگذارید تغییرات کوچک و پایدار به شما کمک کند تا چیزی را که می‌خواهید بدست بیاورید.

 

3. یک پایان خوش را پیش بینی کنید.

هویج را انتخاب کنید نه چماق را. به جای اینکه به خود بگویید "باید هر روز تفکر کنم" یا اینکه دائما خود را برای شکست سرزنش کنید، سعی کنید با صدای بلند بگویید: "احساس می‌کنم وقتی بطور منظم تمرین آرامش می‌کنم آرام‌تر و شادتر هستم." یادآوری اینکه چرا تغییر ارزشمند است می‌تواند به شما در لحظات حساس کمک کند. 

 

4. انتظار لغزش را داشته باشید.

لغزش در یک برنامه امری عادی است. کارشناسان در واقع این را جزئی از مراحل تغییر می دانند. لغزش را بعنوان بخشی از فرآیند تغییر بدانید و سپس بدنبال راه حلی برای چالش هایی باشید که شما را از راه اصلی منحرف ساخته است. در صورت لزوم دوباره و دوباره امتحان کنید.

 

5. در منطقه خاکستری زندگی کنید. 

تفکر یا همه یا هیچ را کنار بگذارید. برای مثال زندگی کردن در یک دنیای سیاه و سفید را که به شما دیکته می‌کند "من خوبم و از رژیم غذایی خودم پیروی می کنم" یا "من یک وعده غذایی خیلی چرب برای ناهار خوردم، پس رژیم غذایی خود را خوب ادامه نمی دهم پس می‌توانم هر چیزی که میخواهم بخورم." حتی اگر شما خودتان را به یک بستنی دو اسکوپه مهمان کرده باشید و سپس یک میان وعده بدون برنامه قبل از خواب بخورید، سپس روز بعد نیز فراموش کنید که یک وعده ناهار سالم برای خود آماده کنید، سعی نکنید که این اشتباهات و لغزش های کوچک آنقدر بزرگ شوند تا حدی که دستان خود را به نشانه تسلیم شدن بالا ببرید. تصور کنید که کمال امکان پذیر نیست. فقط یک نفس عمیق بکشید، لبخند بزنید، و در فرصت بعدی به مسیر تغییر بازگردید.

 

6. پذیرفتن مسئولیت کامل برای ایجاد تغییر.

مسئولیت شخصی برای تغییر پایدار ضروری است. انتظار نداشته باشید که شخص دیگری به عنوان یک پلیس رژیم غذایی عمل کند و یا در روزهایی که شما میل به پیاده روی ندارید، شما را وادار به پیاده‌روی کند. همواره به یاد داشته باشید که چرا این تغییر در زندگی شما اهمیت دارد.