
مدیریت استرس
همه ما در یک مقطع از زندگی دچار استرس شدهایم. استرس نوعی واکنش طبیعی به هر گونه تغییر میباشد. استرس بر روی بدن، احساسات، افکار و رفتار ما تاثیر میگذارد. تاثیر استرس میتواند مثبت، منفی یا ترکیبی از هر دو باشد.
علائم و نشانههای استرس
علائم و نشانههای رایج مرتبط با استرس در زیر آمده است.
- خستگی
- دلهره، احساس گناه
- سردرد یا سر گیجه
- ناراحتی و افسردگی
- تپش قلب
- از دست دادن علاقه به مردم و اشیا
- دل درد و حالت تهوع
- تغییر حالت و احساسات
- دندان قروچه
- اختلال در تمرکز
- احساس تنهایی
- سردرگمی و فراموشی
- بی نظمی
- پرخاشگری
- ترس از رفتن به محل کار
- تغییر عادات خواب و غذایی
- سریع از کوره در رفتن، نا امید شدن، ناراحت شدن یا عصبانی شدن
- احساس تحت فشار بودن
- احساس بی کفایتی کردن
- افزایش مصرف مواد مخدر و سیگار
- به چیزی پشت سر هم فکر کردن
اگر شما یک یا چند مورد از علائم و نشانه های بالا را دارید و این علائم ادامه پیدا کرد یا تکرار شد، شاید نشانه ای از وجود استرس باشد که در این صورت تاثیر منفی بر روی شما میگذارد. واکنش خودتان را به استرس بشناسید تا بتوانید سریع متوجه آن شوید و قبل از وخیم تر شدن روی روشهای کاهش آن کار کنید.
استرس در محل کار:
دلایل رایج وجود استرس در محل کار عبارتند از:
- ملازمات شغلی:
- انتظارات نامشخص و غیر واقعی
- کار خیلی زیاد یا خیلی کم برای اتمام پروژهها
- نبود چالش کاری
- نبود داده مشخص بر چگونگی انجام کار
- مشکل در اداره و انجام مسئولیتهای خانوادگی و کاری
- امنیت شغلی:
- ارزشیابی عملکرد، ترفیع، کسری حقوق
- مشکلات مالی، سازمان دهی دوباره، تعلیق استخدام و تعلیق از کار
- تغییر شرح وظایف کاری یا طبقه بندی
- رابطه با مسئول و همکاران
- رابطه ضعیف و تنش در میان پرسنل
- کمبود حمایت
- تبعیض، تفاوت در برخورد، یا بیملاحظگی
- نبود پرسنل
بعضی از موارد بالا را شاید بتوانید تغییر دهید اما برخی از آنها دست شما نیست. در زیر به برخی از استراتژی های کاهش استرس اشاره کرده ایم.
استراتژی های کاهش استرس
برخی از کارهایی که میتوانید جهت تغییر یا مدیریت موقعیتهای استرس زا در محل کار در نظر بگیرید را در این قسمت توضیح می دهیم:
- علت استرس خود را شناسایی کنید. بفهمید که آیا کاری هست که بتوانید برای تغییر موقعیت انجام دهید. آیا تغییر آن دست شماست یا خیر؟
- سعی نکنید که یک دفعه تغییرات زیادی اعمال کنید. فهرستی از اولویتهای خود بسازید. آنها را قسمت بندی کنید تا قابل مدیریت باشند. محدودیتهایی در خصوص این تغییرات در نظر بگیرید.
- در جلسات پرسنلی بطور فعال شرکت کنید. سوالاتی بپرسید و پیشنهاداتی بدهید که میتواند به اداره روانتر محل کارتان کمک کند. سعی کنید رابطهتان با دیگران محترمانه و شفاف باشد. نظرات خود را با دیگران برای تصمیمات گروهی به اشتراک بگذارید.
- مطمئن شوید که وظایف مربوط به شغل خود را میفهمید و استانداردهای عملکردی آن را میدانید. با مسئول ذیربط خود درباره راه حلهای ممکن برای مشکلات کاری مشورت کنید. در کلاس های آموزشی مهارتها شرکت کنید تا شغلتان را راحتتر انجام دهید.
- مطمئن شوید که شغلتان متناسب با مهارتها و ارزشهای شما هست یا خیر؟ منابع کاری موجود را بررسی کنید. سعی کنید در کنار برنامه کاری خود همیشه برای خانوادهتان وقت کافی سپری کنید.
- یک کارگاه ارتباطات، حل تنشها و کنترل استرس بگذرانید تا بتوانید مهارت خود را در مدیریت استرس در مواقع ضروری بالا ببرید.
تکنیکهای کنار آمدن با استرس
گاهی اوقات شاید نتوانید موقعیتی که استرس زا است را تغییر دهید. در اینجا به برخی راهها اشاره میکنیم که شاید بتوانید بکار گیرید تا با استرسی که فراتر از مدیریت و کنترل شماست کنار بیایید تا بتوانید بر موقعیت تاثیر بگذارید.
- از دیگران کمک بگیرید. همکاران، دوستان، و افراد خانوادهتان را که میتوانید به آنها اعتماد کنید و حرف بزنید را بشناسید. با آنها برنامه های اجتماعی بریزید. برای آشنایی با دوستان جدید به فعالیت های اجتماعی روی بیاورید و در میان دیگران نوعی پایگاه اجتماعی بسازید.
- نفس کشیدن عمیق، تصویر سازی، مکاشفه، یوگا، یا دیگر تکنیکهای ریلکسیشن را تمرین کنید. وقتی شما ریلکس تر و آرام تر هستید راحتتر می توانید راه حل هایی برای مشکلات خود پیدا کنید.
- از هر چیزی که استرس زاست دوری کنید. فراموش نکنید که بخندید، بازی کنید و اوقات خوبی داشته باشید.
- مراقب خودتان باشید. رژیم غذایی مناسب داشته باشید. دو یا سه بار در هفته ورزش کنید. به اندازه کافی بخوابید. به یاد داشته باشید که کافئین، الکل، سیگار و مواد مخدر دردی را درمان نمیکنند بلکه در واقع خود استرس زا و سر منشاء مشکلات دیگری هستند.
- هر چند وقت یکبار در محل کار استراحت کوتاهی کنید و با دوست خود در فضایی خارج از محل کارتان قدم بزنید. تغییر چشم انداز و داشتن پایگاه اجتماعی میتواند موجب تحول حال و احوال و روحیه انسان شود.