پلاستیک‌های زیستی چه چیزی هستند؟

پلاستیک‌های زیستی فقط یک ماده‌ی ساده نیستند. آنها از خانواده‌ی مواد با خواص و کاربردهای متفاوت هستند. طبق تعریف پلاستیک‌های زیستی در اروپا، ماده‌ی پلاستیک را زمانی زیستی می‌نامیم که یا پایه‌ی زیستی داشته یا تجزیه‌پذیر باشد و یا دارای خواصی از هر دو باشد.

“پلاستیک‌های زیستی پایه‌ی زیستی دارند، تجزیه پذیر یا اینکه هر دوی اینها هستند”.

زیست پایه:

اصطلاح زیست پایه بدین معنی است که قسمتی از ماده یا محصول مورد نظر از گیاهان (توده زیستی) گرفته شده است. توده زیستی که ساختار در پلاستیک‌های زیستی مورد استفاده قرار می‌گیرد از ساقه‌ی گیاهانی نظیر ذرت، نیشکر و یا سلولز گرفته شده است.

تجزیه‌پذیر زیستی:

تجزیه شدن زیستی یک فرآیند شیمیایی است که میکروارگانیسم‌هایی که در محیط موجود است ماده‌ی مورد نظر را به آب، دی‌اکسید‌کربن و کمپوست تبدیل می‌کند. فرآیند تجزیه‌پذیری به شرایط آب و هوایی و محیطی بستگی دارد (مثل موقعیت جغرافیایی و دمای هوا).

زیست پایه معادل تجزیه پذیر نیست

خواص تجزیه پذیری به منبع پایه‌ای مواد بستگی ندارد اما نسبتا به ساختار شیمیایی آن مرتبط است. به کلامی دیگر، 100 درصد پلاستیک‌های زیست پایه می‌توانند غیر تجزیه پذیر باشند و 100 پلاستیک‌های فسیلی می‌توانند تجزیه زیستی شوند.

فواید پلاستیک‌های زیستی:

پلاستیک‌های زیستی در حال تکامل پلاستیک‌ها هستند. پلاستیک‌های زیستی در مقایسه با انواع سنتی خود دو مزیت اصلی دارند: 1. آنها منابع فسیلی را با باز تولید سالانه ذخیره کرده و پتانسیل منحصر بفردی را برای کربن خنثی فراهم می‌کنند. 2. علاوه بر آن، تجزیه‌پذیری زیستی یکی از خواص اضافه‌ی برخی از پلاستیکی‌های زیستی است. این خاصیت راه­هایی جهت بازیابی در پایان عمر یک محصول را ارائه می‌کند.