درباره‌ی بیسکویت - بخش اول

 بیسکویت را از ترکیبات خاصی از آرد، روغن قنادی، و شیر و آب درست می‌کنند. این خمیر ساده را رول می‌کنند (می‌پیچند) و به قطعات کوچکی برش می‌دهند و درون فر می‌پزند. اما اغلب آن چیزی که نوع بیسکویت را مشخص می سازد فرهنگ غذایی در مناطق مختلف جهان است. برخی از مردم دنیا بیسکویت‌های بلندتر، ترد و نازک را دوست دارند، و برخی مردم دنیا نیز بیسکویت‌های نرم  را ترجیح می‌دهند.

تاریخچه‌ی بیسکویت:

اصل بیسکویت نوعی کیک تخت است که پس از پخت اولیه دوباره داخل فر گذاشته می‌شود تا خشک گردد. به همین خاطر آنرا در زبان فرانسوی بیسکویت می‌نامیم. bis به معنای دو دفعه و cuit به معنای پخته شده است. بیسکویت، این میان وعده‌ی سفت و خشک برای قرن‌ها غذای اصلی ملوانان و سربازان بود. در زمان لوئی چهاردهم پادشاه فرانسه، به بیسکویت سربازان نان سنگی می‌گفتند چون مثل سنگ سفت بود.

بیسکویت‌های حیوانی بعدها ابداع شد. تصور عامه بر این بود که این بیسکویت‌ها بسیار مغذی‌تر هستند چون در آنها از آب گوشت استفاده شده بود. در قرن نوزدهم، بیسکویت‌های مسافرتی کیک‌های سفتی بودند که در نوعی کاغذ فویل نگهداری می‌شد.

بیسکویت‌های سبک و نازک نیز ابتدا در ایالت‌های جنوبی آمریکا رواج پیدا کرد اما هم اکنون در بسیاری از کشورها رواج دارد. بیسکویت‌های رول شده ترکیب اصلی خیلی از اسنک‌ها بوده اما بیسکویت‌های تخت (beaten biscuits) مورد توجه بسیاری از کشورها قرار گرفت. برای تهیه‌ی آن با یک قاشق مخصوص خمیر مایه بیسکویت را صد بار می‌زنند تا هوای داخل آن از بین برود. بیسکویت‌های تخت معمولا نازک‌تر و ترد‌تر از بیسکویت‌های پودری پخته شده هستند.

پودر بیسکویت آماده را از کجا تهیه کنیم؟

پودر بیسکویت‌های آماده‌ی را می‌توان از برخی فروشگاه‌ها تهیه کرد. کافی است به آن مایع (آب یا شیر بر حسب دستورالعمل) اضافه کنید و خمیر آنرا بپیچیید و طبق دستورالعمل روی بسته‌ی آن بپزید. نوع کم چرب ترکیب تجاری اصلی بیسکویت‌ها هم در حال حاضر در فروشگاه‌ها موجود است. مایه‌ی بیسکویت تیوبی را در قسمت یخچالی فروشگاه‌ها بیابید. دستور تهیه‌ی بیسکویت‌ها در خانه را می‌توانید در بیشتر کتاب­های آشپزی پیدا کنید. بیسکویت‌ها بندرت در نانوایی‌ها باقی می‌ماند چون عمر قفسه‌ای آنها کوتاه است.

شرایط نگهداری بیسکویت:

بیسکویت را باید بلافاصله پس از طبخ بصورت تازه مصرف کرد چون به آنها مواد نگهدارنده نمی‌زنند تا از بیات شدن آن جلوگیری شود. بیسکویت‌ها به سرعت سخت و بی‌مزه می‌شوند اما می‌توان آنها را داخل مایکروویو با حرارت کم برای مدت کوتاهی دوباره گرم کرد. همچنین می‌توان آن‌ها را در یک کیسه کاغذ نیمه مرطوب گذاشت و به مدت 10 تا 15 دقیقه در دمای 176 درجه سلسیوس گرم کرد.

برای منجمد کردن بیسکویت‌های پخته شده، ابتدا آنها را در دمای اتاق خنک کنید و سپس آنرا در یک کیسه فریزر بگذارید و هوای داخل آنرا خارج سازید. بیسکویت‌ها را بیش از 2 ماه در فریزر نگهداری نکنید. برای آب کردن یخ آن، بگذارید یخ بیسکویت بمدت یک ساعت در دمای اتاق آب شود، سپس آنرا از کیسه در بیاورید و در مایکروویو گرم کنید.

برای فریزکردن خمیر مایه‌ی بیسکویت، ‌طبق دستورالعمل آن را آماده سازید و برش دهید. به مدت 2 تا 4 ساعت آنرا بر روی کاغذ کلوچه بدون پوشش فریز کنید و سپس آنرا داخل کیسه‌ فریزر قرار دهید یا آنرا همراه یک کاغذ چرب بین هر بیسکویت؛ داخل یک ظرف محکم قرار دهید. روی آنرا پوشیده و 3 تا 4 هفته فریز کنید. آنرا به مدت 1 ساعت در هوای اتاق یخ‌زدایی کنید. سپس در دمای 218 درجه سلسیوس به مدت 20 تا 25 دقیقه بپزید.

ارزش غذایی بیسکویت:

بیسکویت‌ها چربی زیادی دارند که آنها را ورقه ورقه، لطیف و خوشمزه می‌کند. بطور میانگین هر کدام از روش‌های پخت بیسکویت بصورت خانگی 50 درصد کالری خود را از چربی می‌گیرد. بنابراین مراقب کالری‌های دریافتی از چربی باشید. هر روش طبخ بطور میانگین 43 درصد کالری خود را از کربوهیدرات‌ها و 7 درصد آنرا از پروتئین‌ها می‌گیرد.