بیماری آبله مرغان (Chickenpox)
آبله مرغان در گذشته‌ی نه چندان دور در بسیاری از کشور‌ها یک بیماری شایع بین کودکان خصوصا کودکان زیر 12 سال بود.
اما امروزه با اجرای برنامه‌ی واکسیناسیون واریسلا یا همان واکسن آبله مرغان که به نوزادان در دو نوبت (اولی بین 12 تا 15 ماهگی و دیگری بین 4 تا 6 سالگی) تزریق می شود موارد این بیماری بسیار کمتر شده است است.
عامل این بیماری ویروس واریسلا زوستر (VZV) است که یک ویروس بسیار مُسری می‌باشد. کودکانی که مبتلا به این ویروس می‌شوند ممکن است دانه‌های قرمز کهیر مانندی در بدنشان ظاهر شود که با خارش فراوان و علائم آنفولانزا همراه است. کودک مبتلا به این ویروس تا بهبودی کامل و برطرف شدن کامل کهیر از بدن باید در منزل قرنطینه شود.
احتمال ابتلا به این بیماری با تزریق این واکسن در کودکان به میزان بسیار زیادی کم می‌شود و آن دسته از کودکانی که واکسینه شده‌اند و بعدا مبتلا می‌شوند علائم کمتری دارند و بهبودی سریع‌تری نسبت به افرادی که واکسینه نشده‌اند خواهند داشت.
علائم:
آبله مرغان با تب، سردرد، گلو درد و یا دل درد شروع می شود. این علائم ممکن است همراه با تب بین 38.3 - 38.8 چند روزی طول بکشد.
آبله مرغان باعث قرمزی و خارش پوست می‌شود که معمولا در ابتدا روی شکم یا پشت و صورت ظاهر می‌شود و سپس به باقی نقاط بدن از جمله دهان، بازوان، پاها و آلت تناسلی پخش می‌شود.
قرمزی و کهیر آبله مرغان با چندین نقطه قرمز و کوچک که شبیه گزیدگی نیش حشرات و یا جوش پوستی است شروع می‌شود. سپس طی 2 تا 4 روز تعداد آنها زیاد شده و تبدیل به تاول‌های نازک و آبدار می شوند. دیواره‌های این تاول‌ها می‌شکنند و تبدیل به زخم شده که نهایتا خشک می‌شوند و جایشان قهوه‌ای می‌شوند. این کهیر‌ها و نقاط قرمز با خارش فراوان همراه است که حمام در وان آب سرد یا استفاده از لوسیون کالامین می‌تواند خارش آن‌را بر طرف کند.
نشان آبله مرغان این است که تمام مراحل بیماری (کهیرهای قرمز، تاول‌ها و زخم‌ها) می‌تواند همزمان روی بدن نمایان شود. کهیر و دانه‌های قرمز در کودکانی که مشکل پوستی یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند گسترده‌تر یا شدیدتر باشد. کودکان کم سن و سال‌تر معمولا دچار آبله مرغان ضعیف‌تر و تاول‌های کمتری نسبت به کودکان بزرگتر و بزرگسالان می‌شوند.
